. . .

. . ....

نکته این است که تو هرگز به جایی نمی‌رسی که در آن همه مشکلات زندگی‌ات حل شده باشند و همه چیز مرتب باشد. هیچگونه «صحنه نهایی» وجود ندارد. فقط یک نمایش در حال پخشِ حل نشده وجود دارد.‌تو یاد می‌گیری که آشفتگی‌های زندگی‌ات، طبیعت همیشه در حالِ تغییرش و غیر قابل پیش‌بینی بودنش را دوست بداری. و تو همچون سکوتی در میان طوفان می‌ایستی. در آن فضای گسترده‌ای که در آن اندوه و شادی، وجد و درد، کسالت و خوشبختی، همچون امواج اقیانوس برمی‌خیزند و فرو می نشینند.زمانی که تو خودت را به عنوان فضایی برای تمام اینها بشناسی، دیگر مشکلی وجود نخواهد داشت. . . ....

رفیق درمانی یا یار تراپی..با یاران قدیمییك روش درمانی هست به اسم رفیق تراپی! توی اوج خستگی و دلتنگی هم كه اگر باشی، فقط کافیه بشینی کنارش، هنوز حرف نزده همه خستگیت میپره! یک سری رفقا را باید توی دسته داروهای آرامبخش دسته بندی کرد. اصلاً ویتامین هستند، اگر نباشند حالت خوب نیست، یك جایی نوشته بود انسانهای هم فرکانس همدیگر را از فاصله های دور پیدا میکنند، توی یك مدار قرار میگیرند و بالاخره به هم ميرسند و آنوقت میشوند همدم، میشوند مونس، میشوند رفیق، اصلاً میشوند هم شکل و قيافه خودت...! و عاقبت هم یك چیزی هست، که همیشه از اين رفقا توی قلب آدم میمونه و آن هم خاطره روزهای خوبیه که با اونها خيلى خوب گذشت، خيلى...!*سایه رفقای با مرام و دوست داشتنى مستدام . . ....